Fizjoterapia i terapia SI

Zespół terapeutów posiada kompetencje w zakresie stosowania specjalistycznych metod rehabilitacji oraz ogromne doświadczenie.

W pracy fizjoterapeutycznej wykorzystywane są metody:

Metoda NDT-Bobath

Cechuje ją INTERDYSCYPLINARNE podejście do rozwiązywania problemów dziecka z zaburzeniami funkcji ruchowych wynikających z uszkodzenia OUN; z uwzględnieniem jego OSOBOWOŚCI, ZDOLNOŚCI POZNAWCZYCH i BARIER ŚRODOWISKOWYCH wpływających na możliwości uczestnictwa w codziennym życiu.

Metoda opiera się o diagnostykę i rehabilitację noworodków i niemowląt w zakresie asymetrii ułożeniowej, asymetrii czaszki, problemami rozwojowymi wcześniaków, zaburzeniami napięcia mięśni (dziecko z obniżonym napięciem mięśniowym lub wzmożonym napięciem mięśniowym), zaburzeniami rozwoju ruchowego, diagnostyką i terapią problemów neurologicznych, dziećmi, które powtarzają ten sam wzorzec ruchowy, problemami związanymi ze splotem barkowym, wadami rozwojowymi, przepuklinami oponowo-rdzeniowymi, zaburzeniami karmienia, ssania, połykania, zaburzeniami w karmieniu piersią, trudnościami z karmieniem dzieci z problemami neurologicznymi, nauką karmienia, żucia, połykania, nauką zabaw z niemowlętami z uwzględnieniem etapów prawidłowego rozwoju.

Usprawnianie według koncepcji NDT-Bobath jest szczególnie przydatne w leczeniu niemowląt i dzieci, ponieważ, może być włączone w ich biologiczny rytm dnia. Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie dziecka, czy zabawa z nim są naturalnym sposobem utrwalenia wzorców ruchowych wspomaganych przez fizjoterapeutę. Odpowiednio przeszkoleni rodzice i opiekunowie, kontynuują ćwiczenia w warunkach domowych.

Terapia manualna jest metodą pracy opierającą się na szczegółowym badaniu pacjenta, diagnozie, a następnie leczeniu manualnym. Postępowanie dotyczy pracy ze wszystkimi stawami, strukturami torebkowymi, więzadłami i mięśniami.

Terapia manualna jest wysoko wyspecjalizowaną gałęzią fizjoterapii opartą na biomechanice i funkcji układu ruchu człowieka wspartą wiedzą naukową.

Proprioceptywne Nerwowo- Mięśniowe Torowanie (z ang. PNF)
Polega ona na torowaniu sprawności układu nerwowo- mięśniowego i przywracaniu utraconej funkcji. W metodzie wykorzystuje się ruchy naturalne, przypominające codzienną aktywność pacjenta. Terapia PNF w założeniu ma być funkcjonalna zgodna z potrzebami chorego i wzorowana na ruchach zdrowego człowieka. Metoda ta skierowana jest do pacjentów neurologicznych, ortopedycznych , w zaburzeniach chodu i równowagi zarówno u dorosłych jak i dzieci.

Kinesiotaping to metoda, która pozwala na osiąganie doskonałych rezultatów terapeutycznych przez działanie sensoryczne specjalnego plastra, w zależności od sposobu aplikacji. Taśmy oddziaływają bezpośrednio na skórę i położone w niej zakończenia nerwowe i receptory bólowe, czucia dotyku powierzchniowego oraz czucia głębokiego.

Aplikacje kinesiotapingu pozwalają na:
– normalizację napięcia mięśniowego,
– wspomaganie osłabionych mięśni,
– korekcję działania mięśni,
– zmniejszenie bólu lub nadwrażliwości czuciowej w skórze i mięśniach,
– likwidację zastojów i obrzęków limfatycznych,
– korekcję niewłaściwych pozycji powierzchni stawowych,
– korekcję ułożenia powięzi i skóry,
– możliwość uzyskania prawidłowej postawy i symetrii ciała poprzez poprawę odczucia kinetycznego położenia ciała,
– poprawę mikrokrążenia.

Terapia Integracji Sensorycznej polega na dostarczaniu układowi nerwowemu możliwie zróżnicowanych wrażeń, aby dać mu możliwość właściwej pracy, czyli prawidłowego odbierania, przetwarzania i odpowiedzi na bodźce płynące ze środowiska i ciała. Chodzi o prawidłowe przetwarzanie bodźców z układu przedsionkowego, proprioceptywnego, dotykowego, percepcji wzrokowej, słuchowej i powonienia. Terapia opiera się na diagnozie, w której określone są sfery, na które w czasie zajęć będziemy chcieli oddziaływać poprzez dostarczanie odpowiednich stymulacji i dobranych ćwiczeń.

Metoda Hallwick
Założenia koncepcji stanowią swoistą filozofię Halliwick. Najważniejsze jest dobre samopoczucie, tzw. water happiness. Zajęcia odbywają się w wodzie.

Każdemu dziecku towarzyszy instruktor, którego zadaniem jest m.in. odpowiednie wspieranie pływaka aż do momentu uzyskania przez niego pełnej niezależności (często po raz pierwszy w życiu!), pomaganie w początkowym przystosowaniu psychicznym do wody, poznaniu zasad kontroli balansu.