Celem głównym jest usamodzielnienie i poprawa funkcjonowania społecznego w oparciu o działania na rzecz wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dziecka niepełnosprawnego.
Cele operacyjne to:
- wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach
- stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych
- eliminowanie niepowodzeń i ich negatywnych konsekwencji emocjonalnych, społecznych
Poprawa funkcjonowania oraz wyrównywanie opóźnień w rozwoju psychoruchowym dzieci i młodzieży odbywa się poprzez:
- zdobywanie wiedzy i jej wykorzystywanie,
- rozwijanie percepcji wzrokowej i słuchowej,
- rozwijanie pamięci i spostrzegawczości,
- nauka i doskonalenie samoobsługi,
- kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała,
- rozwijanie sprawności małej motoryki,
- wyciszanie emocji, tworzenie pozytywnego stosunku do zwierząt (dogoterapia)
- nauka umiejętności posługiwania się narzędziami (sztućce, nożyczki, pędzel, długopis itp)
- pomoc w rozwiązywaniu problemów szkolnych
Metody pracy:
Terapia pedagogiczna jest to specjalistyczne działanie mające na celu stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych biorących udział w procesie nabywania wiedzy, umiejętności czytania i pisania. Ważnym aspektem oddziaływań
terapeutycznych jest eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji, dotykających dzieci w skutek częstego doświadczania negatywnych ocen. Podstawą terapii pedagogicznej jest diagnoza, która stanowi punkt wyjścia dla dalszych oddziaływań terapeutycznych, a zwłaszcza diagnoza interdyscyplinarna, czyli opracowana przez zespół różnych specjalistów.
Diagnoza obejmuje informacje z zakresu:
- społecznego (przedstawienie środowiska rodzinnego i szkolnego)
- medycznego (ogólny rozwój fizyczny, stan zdrowia dziecka)
- psychologicznego (ocena poziomu rozwoju funkcji intelektualnych, ocena stanu psychicznego, procesów uspołeczniania oraz ocena osobowości)
- pedagogicznego (ocena poziomu wiedzy)
Wstępny etap terapii ma na celu przede wszystkim nawiązanie kontaktu między terapeutą a dzieckiem, ( zaufanie do terapeuty), ustalenie zasad współpracy, przeprowadzanie ćwiczeń z zakresu grafomotoryki na materiale bezliterowym, przeprowadzenie testu czytania oraz wdrażanie do schematu jednostki zajęciowej, co umożliwia budowanie poczucia bezpieczeństwa (przewidywalna kolejności ćwiczeń) u dzieci. To pozwala na wzrost poczucia własnej wartości u dziecka i nabrania wiary we własne siły. Etap właściwy opiera się na realizacji ćwiczeń zawartych w programie indywidualnie dobranym do możliwości beneficjenta. Program zakłada stymulowanie rozwoju dziecka w obszarze jego dysfunkcji.
W czasie terapii pedagogicznej terapeuta przeprowadza w formie zabawy lub gry m.in.:
- treningi manipulacji: czynności samoobsługowych, rozwijające sprawność manualną i grafomotoryczną, ćwiczenia: paluszkowe, koordynacji wzrokowo-ruchowej, stymulacji sensorycznej, ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej;
- naukę czytania, słuchania ze zrozumieniem,
- wyrównywanie opóźnień szkolnych.
mgr Ewa Biegun
mgr Izabela Terlecka
